Close
25 Apr 2022 |
Ook met een chronische ziekte is het essentieel om een tijdje weg van huis te zijn, zegt Robert Joyce. Met zijn tips kun jij je volgende reis plannen.
Vakanties zijn belangrijk. Maar in een wereld vol reismogelijkheden zeggen veel mensen dat ze in jaren geen vakantie hebben gehad... soms met een vleugje trots.
In feite zijn vakanties niet een ‘luxe’ en het gaat ook niet over ‘lui zijn’. Ze zijn belangrijk voor mentale en fysieke gezondheid, verminderen stress, verhogen de tevredenheid met het leven en verbeteren de gezinsbanden. Dit geldt voor iedereen, maar vooral voor degenen die met een chronische ziekte leven.
Robert Joyce geeft zijn beste tips voor het plannen van vakanties met een chronische ziekte en legt uit waarom reizen past bij het goed voor jezelf zorgen.
Ik ben om medische redenen met pensioen sinds 2017, toen ik de moeilijke beslissing nam om te stoppen met mijn toenmalige werk. Mijn mobiliteitsproblemen en chronische pijn dwongen me om deze keuze te maken, omdat er geen uitzicht was op verbetering.
Maar ik wil toch wel graag bezig blijven en dus vond ik ‘werk’ als belangenbehartiger voor patiënten. Sinds het begin van de pandemie waarin mensen wanhopig op zoek waren naar advies en ondersteuning, heb ik meer mogelijkheden gehad om mijn patiëntervaringen te delen.
Gerelateerd: Hoe COVID-19 het bewustzijn over astma heeft vergroot
Dit vergt inspanning, hoewel ik maar 10 uur per week werk. Zoals velen van ons weten, kan vermoeidheid zich in de loop der tijd opstapelen, dus besloot ik om dit jaar op vakantie te gaan.
Wanneer je één of meerdere chronische ziektes hebt, is planning een essentieel onderdeel van de weken voorafgaand aan een vakantie. Ik heb multiple sclerose (MS) en astma, dus hier is een lijst met mijn overwegingen voordat ik een reis boek.
De omgeving en het klimaat op jouw bestemming kunnen astma veroorzaken, al verschilt dat per patiënt.
In mijn geval verergert vochtigheid mijn astma- en allergiesymptomen. Daarom ga ik het liefst op vakantie naar plaatsen waar het warm en droog is, zoals naar de Middellandse Zee.
Het klimaat daar past heel goed bij me en door de droge warmte gaat het meestal beter met me. Ik merk zelfs dat ik vaak kan stoppen met het innemen van mijn astmamedicatie terwijl ik op vakantie ben (na overleg met mijn arts). Ik kan eindelijk normaal ademen en die aanhoudende astmahoest verdwijnt. Het voelt alsof ik weer normaal ben.
Dus, voordat je online naar je droombestemming zoekt, raad ik je aan om na te denken over het weer en het algemene klimaat dat het beste bij jou past.
Bij sommige mensen kunnen warmte en droge lucht longaandoeningen zoals astma en COPD erger maken, terwijl dit voor anderen koude lucht en regen kunnen zijn. Voor elke ziekte geldt dat er geen algemene symptomen zijn waar iedereen last van heeft, dus let op jouw persoonlijke astmatriggers en pas ze toe op je vakantieplannen.
De accommodatie die we boeken moet geschikt zijn voor mijn mobiliteitsproblemen en mijn astma.
Het moet er schoon zijn met zo weinig mogelijk stof, dus kies ik een verblijf dat met minstens 4 sterren wordt beoordeeld. Ik besteed ook tijd aan het doornemen van de opmerkingen op beoordelingssites, ik controleer vooral of er positieve opmerkingen zijn over hoe schoon het er is. Het lijkt een hoop moeite, maar doordat ik hier tijd aan besteed wordt de kans op een geslaagde vakantie een stuk groter.
Vanwege mijn mobiliteitsproblemen moet ik ook controleren op details zoals weinig tot geen drempels in deuropeningen (waardoor ik makkelijk een andere kamer kan binnengaan). Ik bel het hotel of zoek online naar liften die geschikt zijn voor mijn scootmobiel en vraag om een open douche of een douche met een leuning. Dit kan natuurlijk lastig zijn, maar ik raad je aan om dit wel te doen. Het is niet de bedoeling dat vakanties pijnlijk zijn of veel stress veroorzaken!
Ik wil ook zeker weten dat het appartement of de hotelkamer comfortabel genoeg is om een paar dagen binnen te blijven. Als mijn MS-symptomen erger worden, zoals vermoeidheid of afnemende mobiliteit, heb ik een veilige ruimte nodig waar ik me kan ontspannen. In wezen moet het een thuis weg van huis zijn.
Daarom kan een balkon een heel groot pluspunt zijn. Het stelt me in staat om naar buiten te gaan zonder dat ik met liften, trappen of veel deuropeningen moet worstelen. En ik kan genieten van het droge klimaat. Soms is de luchtkwaliteit niet bepaald ideaal zijn, wat mijn astma verergert. Dus naar binnen en buiten gaan als ik dat wil is een praktische kleine luxe.
Een andere luxe als je op vakantie bent is uit eten gaan. Vanwege COVID is eten in de buitenlucht een must en de restaurants moeten kunnen omgaan met een scootmobiel. Dit kan een dubbele uitdaging zijn, maar als ik een plaats vind die beide biedt, dan stijgt die plaats heel snel in de lijst met voorkeurslocaties.
Naast MS en astma heb ik ook te maken met aanhoudende posttraumatische hoofdpijn. Hierdoor kan ik soms harde geluiden en echo’s niet verdragen. In een restaurant kan het geluidsniveau ervoor zorgen dat ik het moeilijk krijg. Dit probleem is er niet als er buiten wordt gegeten. En bovendien, wie houdt er nou niet van om te genieten van een maaltijd in de avond met je voeten in het zand terwijl een paar meter verderop kleine golfjes het strand oprollen?
Tijd doorbrengen binnen vier muren die anders zijn dan gewoonlijk, blauwe lucht boven mijn hoofd zien en een kleine tijdelijke onderbreking van mijn routine verbeteren mijn geestelijke gezondheid. Ik heb deze pauze nodig, en dat ik alles een beetje anders doe zorgt ervoor dat ik niet steeds in hetzelfde kringetje blijf ronddraaien. Zelfs winkelen in een nieuwe supermarkt of exotisch voedsel uitproberen kan ervoor zorgen dat ik een beter humeur krijg.
Ik zeg dit wel, maar er zijn onderdelen van mijn dagelijkse routine die niet veranderen. Ik mediteer elke dag, 10-15 minuten richt ik me op mijn ademhaling en probeer ik negativiteit kwijt te raken. Ook schrijf ik in mijn dagboek, bijna elke dag, vooral als iets tijdens mijn meditatieroutine naar boven is gekomen.
Ook zorg ik ervoor dat ik mijn ochtendroutine volhoud, omdat het een structuur voor de rest van de dag oplevert. In de ochtend maak ik altijd een korte wandeling en ‘s avonds ga ik langer op pad met mijn scootmobiel. We gaan meestal op vakantie naar Malaga in Spanje, dus wandel ik op de promenade naast de prachtige rustige zee.
Gerelateerd: Drie tips voor reizen met ernstig astma
Voor de lokale bevolking lijkt de promenade het middelpunt van hun gemeenschap. Ik zie baby’s en ouderen, mensen zonder beperkingen die rennen, en mensen met een beperking met hun rolstoelen en wandelstokken. Drie generaties, allemaal samen, ze lopen en zijn verwikkeld in geanimeerde gesprekken. Ik vind het zo hoopgevend als ik zie hoe ze allemaal met elkaar zijn verbonden.
Het is onvermijdelijk dat je bij elke reis onderweg hindernissen tegenkomt. Het kan gaan om slechte faciliteiten voor mensen met een beperking op een luchthaven, een slechte maaltijd in een restaurant of een veel te dure vakantie-activiteit. Maar het is belangrijk dat door dit soort dingen niet de hele vakantie wordt bedorven.
Iedereen wil de perfecte vakantie, maar dat is niet altijd mogelijk. Wanneer dingen niet volgens plan gaan, zet dan een stap terug en bekijk de situatie in de juiste context. Is het nodig dat deze verkoper/medewerker/onaangename ervaring je hele reis verpest? Zal het morgen, volgende week of over een maand nog belangrijk zijn? Is het de moeite waard om hier ruzie over te gaan maken?
In 90% van de gevallen ben ik van mening dat ik datgene wat vervelend was, het beste kan laten bij de persoon door wie of de situatie waardoor het werd veroorzaakt. Ik pak gewoon mijn spullen en loop weg.
Gerelateerd: Met astma op pad: wat neem je mee? Wat zit er in je tas?
Jij bent niet de oorzaak van het probleem van iemand of van datgene waar ze last van hebben. Jij bent niet de reden waarom ze besluiten om het leven onaangenaam te maken voor anderen. Behoud je waardigheid in deze situaties en laat ze in hun vet gaarkoken.
Nu is dit niet voor iedereen even gemakkelijk. We hebben geleerd om voor onszelf op te komen, en dat moeten we ook doen, maar we moeten ook uitkiezen welke gevechten we aan willen gaan. In de loop van de tijd heb ik geleerd om zaken te rangschikken, het helpt me om vervelende gebeurtenissen aan de kant te zetten. Het aan de kant zetten van woede en ontevredenheid helpt tegen mijn astma omdat een van mijn triggers emotionele stress is. Ik laat echt niet over me heen lopen, maar ik wil liever geen aanval uitlokken als ik het kan vermijden.
Een tijdje weg van huis zijn is essentieel, zelfs als je niet werkt. Vakanties zijn verkwikkend. Ze hebben me veel positieve herinneringen gegeven, ze bieden iets om naar uit te kijken en zorgen ervoor dat ik niet in hetzelfde kringetje blijf ronddraaien.
In sommige opzichten zijn vakanties zelfs nog belangrijker als je een chronische ziekte hebt, omdat isolatie, negativiteit en het gevoel van opgesloten zijn altijd op de loer liggen. Ik zie reizen en vakanties als het opnieuw opstarten van mijn systeem. Als ik thuiskom, ben ik weer helemaal opgeknapt en wil ik graag aan iets nieuws gaan werken.
Als ik mijn mentale rommel kan opruimen met wat warmte, hier en daar een blauwe lucht en het meditatieve geluid van golven, wie zegt dan dat een vakantie “niet nodig is”?
RESP-NL-NP-00075